La Paz, Death Road & Copacabana

Hallo allemaal, 

De tijd gaat snel, we zitten alweer in Peru en over 2 weken vliegen we naar huis. Tijd voor een nieuw blog over onze tijd in Bolivia! 

Was het aanvankelijk de bedoeling om slechts een paar dagen in La Paz te blijven, uiteindelijk is het ruim een week geworden! De stad is prachtig gelegen in de bergen en is met ruim 3800 meter hoogte zeker geen laaggelegen stad. Dat was wel even wennen, lopen is opeens een stuk zwaarder dan je gewend bent. 

Het leuke van La Paz is dat er door de stad verschillende kabelbanen lopen. Deze brengen de locals snel de berg op of van de ene plek naar de andere. Voor toeristen vooral leuk omdat het prachtig uitzicht over de stad geeft. Wij hebben ze dan ook bijna allemaal genomen :) 

In La Paz viel genoeg te zien en te eten. Het begon al toen we op een zondag de stad in liepen en midden in een dansfestival belande. Het schijnt de normaalste zaak te zijn daar, ze houden van een feestje. Verder kun je in La Paz heel goed eten. Overal op straat verkopen traditioneel geklede vrouwtjes voedsel, van nootjes tot saltenas (soort empanada met vlees) en nog veel meer. Vooral Joost kon zijn geluk niet op met zo veel lekkere (vlees)gerechten. 

De stad is ook erg kleurrijk. Overal lopen vrouwen met gekleurde doeken op hun rug. Hier worden kinderen in vervoerd, maar soms ook hele dozen. Soms vraag je je af hoe ze het kunnen tillen. Sanne heeft ook een mooi doek gekocht. Wel als souvenier, niet om in nederland alles mee te tillen :p

Het lijkt vast alsof we in die week niet mega veel gedaan hebben. Dat klopt eigenlijk ook. Sanne werd ook weer ziek, maar de antibiotica hielp gelukkig snel. Verder namen we de tijd om lekker thee/koffie te drinken met een stuk taart. Owja, Sanne heeft koffie leren drinken, goed he haha! We hebben ook een aantal films gekeken en natuurlijk onze serie Designated Surviver. Best een relaxte week! 

De laatste paar dagen in La Paz werden we iets actiever. Een dag zijn we naar twee natuurgebieden gegaan om daar te wandelen. De eerste, Valle de las Animas, was totaal niet toeristisch en we moesten dan ook goed zoeken voor we het konden vinden. Eenmaal daar waren het prachtig omhoog reikende rotsen. Na een wandeling gingen met het openbaar vervoer weer terug naar La Paz. Het blijft interessant dat locale vervoer. Je kunt in en uitstappen wanneer je maar wilt en je betaald dan ook echt niets (30 cent). Eenmaal terug in het centrum van busje gewisseld en opweg gegaan naar de Boliviaanse Moon Valley. Heel iets anders dan die in Chili, maar leuk om te zien. Owja, in La Paz regende het behoorlijk vaak, zo ook die middag. Komen onze regenjassen toch nog goed van pas! 

Ondertussen waren Lorenz en Larissa (Duits) ook aangekomen in La Paz. Donderdagavond daar een hapje mee gegeten, voor we de dag erna met z’n 4e de Death Road gingen doen! 

De Death Road is een van de gevaarlijkste wegen op de wereld. Althans dit was het vroeger, maar nog steeds overlijden er jaarlijks een aantal mensen. Momenteel is het een toeristische attractie, waarbij je met een mountainbike naar beneden gaat. In het begin oefen je een stukje op een verharde weg, maar daarna begint het avontuur echt. Helaas hadden we ook die dag weer regen en het eerste stuk van de rit reden we dan ook vooral in mist. De smalle paden met af en toe een waterval en vooral diepe afgrond ernaast, zorgde voor de nodige adrenaline. Joost croste lekker naar beneden, waar Sanne het iets rustiger aan deed. Halverwege klaarde de lucht gelukkig op en konden we echt zien waar we reden. In de zon fietsen was een stuk aangenamer dan de regen! 

Nadat we heelhuids beneden gekomen waren, was het tijd voor een welverdiende duik in het zwembad en een heerlijke lunch. Moe maar voldaan kwamen we die avond thuis, het was een gave ervaring.

De dag erna zat uitslapen er niet in. We verlieten La Paz en gingen op weg naar Copacabana. Dit dorp ligt aan Lake Titicaca, het hoogste bewoonbare meer op aarde. De route er naartoe was adembenemend, prachtig om het meer te zien. Halverwege moesten we even het meer oversteken. De passagiers op de ene boot, de bus op de andere. Grappig! 

In copacabana zijn we 2 nachten gebleven. Een wandeling de berg op om mooi uitzicht over de stad te krijgen stond op het programma. Verder lekker genoten van de vis die vers uit het meer komt. Tijdens een wandeling door de stad kwamen we nog wat voetballende vrouwen tegen, heel wat anders dan in Nederland. 

Afgelopen maandag zijn we met de boot vertrokken naar twee eilanden in het meer, Isla del luna & Isla del Sol. Op de eerste hebben we slechts een uurtje rondgelopen, op de laatste zijn we een nacht blijven slapen. Helaas konden we slechts het zuidelijke deel van het eiland bezoeken. Door onderlinge ruzies op het eiland was het voor toeristen niet toegestaan om naar het noorden te gaan. Jammer, maar het zuiden was ook mooi. 

Wederom zie je op het eiland hoe hard het leven in Bolivia is. Oude mannen en vrouwen werken nog steeds op het land. Knap, maar je ziet de vermoeidheid in hun ogen. Dan hebben wij maar geluk met ons zorgstelsel.

Dinsdag zijn we met de boot terug gegaan naar Copacabana. Vanaf daar hebben we meteen een bus gepakt richting Puno. Puno ligt ook aan het meer, maar dan aan de Peruaanse kant. We zitten dus weer in Peru! Eind van die middag meteen een tour gedaan naar de Uros floating islands. Dit zijn een paar honderd kleine drijvende eilandjes van riet waar mensen op wonen. Leuk om te zien dachten wij. De opzet was alleen zo toeristisch dat het net aapjes kijken in de dierentuin was. Opzich leuk om de eilandjes te zien, maar de opzet van de excursie was verschrikkelijk. 

We blijven vandaag nog in Puno en morgen gaan we door naar alweer de laatste stad van onze reis: Cusco. We zullen zeker nog 1 of 2 blogs schrijven over onze tijd daar. 

Groetjes, 

Joost & Sanne