Uyuni, Sucre & Cochabamba

Hallo allemaal, 

Ons eerste blog vanuit Bolivia! Alweer 1.5 week geleden hebben we de Uyuni tour gedaan, een tour die ons van San Pedro (Chili) naar Uyuni (Bolivia) bracht. Daarna zijn we doorgereisd naar Sucre, Cochabamba en momenteel zitten we in La Paz. 

In ons vorige blog schreven we dat we naar lang wikken en wegen de Uyuni tour hadden geboekt. De organisatie waar wij hem hadden geboekt stond goed aangeschreven, dus we namen de gok (er gaan veel horror verhalen rond over slechte organisaties). Het bedrijf waar we geboekt hadden benadrukte ons dat ze ons niet zomaar zouden samenvoegen met andere touroperators. Dit om de kwaliteit te kunnen waarborgen. Fijn dachten wij, weet je tenminste waar je aan toe bent. We waren alleen even vergeten dat ‘niet samenvoegen’ ook kan betekenen dat er te weinig mensen boeken. Je raad het al, dat was bij ons het geval. Half 12 ‘s avonds, de avond voor we gingen, kregen we te horen dat de tour niet door kon gaan. Gelukkig boden ze ons meteen een gratis overnachting aan en zouden we woensdag vertrekken. Ons hostel bleek volgeboekt, dus moesten we op zoek naar iets nieuws. Tja, als zij betalen hebben wij liever een relaxte privé kamer ipv een hostel dorm. Zo gezegd, zo gedaan. Wij hebben ons een extra dag in San Pedro vermaakt. Een beetje creatief met geld omgaan was wel nodig, want we hadden bijna al ons Chileense geld al uitgegeven de avond ervoor.

Woensdagochtend 7.45 werden we opgehaald, op naar Bolivia! De grensovergang met Bolivia was er een voor in de boeken. Een klein gebouwtje midden in de woestijn, met op het dak een Boliviaanse vlag waar je een vergrootglas voor nodig had. Achja, de Boliviaanse stempel staat in ons paspoort :) 
 

Na de grensovergang werden we in groepen verdeeld. Onze groep bestond uit 2 Franse mannen, Alex en Eric, en een Duits stel van eind 20 Larissa en Lorenz. Onze guide Fabian (ook wel Fabinio genoemd) maakte de groep compleet. Was ons van te voren verteld dat geen één guide Engels spreekt, die van ons sprak het perfect. Mazzel! Vanaf het eerste moment was het een gezellige bende in de auto en werd er luid meegezongen op Despacito. 

Woensdag stonden er verschillende lagoons op het programma. Alle kleuren meren kwamen voorbij, van wit tot groen en rood. Vooral het rode meer was prachtig, inclusief de flamingo's. De Boliviaanse geiser was anders dan die in Chili, veel mysterieuzer. Enigste minpunt was de kou. We zaten wederom rond de 4000 meter en dan heb je toch echt wel een dikke muts nodig.

Dag 2, de wekker stond weer op tijd, vandaag nog meer moois! De ochtend stond in het teken van steenformaties. De Copa del Mundo (voetbalbeker), een kameel (oke, daar kwamen we de auto niet voor uit) en een ‘verloren stad’. Bij de laatste klommen we met de groep omhoog, wat voor mooie uitzichten zorgde. Na ons klimfeestje weer terug de auto in, op naar de volgende prachtige vallei. Onderweg kom je af en toe nog wat overstekende Lamas tegen om het plaatje compleet te maken.

‘S avonds sliepen we in een hotel van zout. Tafels, stoelen, muur, bed, nachtkastje, alles van zout. Leuk om een keer mee te maken. Voor het slapen nog even gekaart met onze groep en Pisco gedronken. Niet te laat naar bed, want om 6 uur de volgende dag erna vertrokken we voor de zonsopkomst over de zoutvlaktes. 

Prachtig, sorry we blijven het zeggen. De zoutvlaktes zijn zo uitgestrekt dat je niets of niemand om je heen ziet. Het zout gaf de zonsopkomst een kleurrijk effect. Nadat de zon op was, reden we door naar Isla Incahuasi. Dit is een ‘eiland’ in het zout begroeid met cactussen van 10 meter hoog. Ze groeien 1 cm per jaar, kun je nagaan hoe oud ze zijn! Even tijd voor een lekker ontbijtje, voor we weer door gingen de zoutvlaktes over. 

Omdat het zo wit en uitgestrekt is hier, is het een geschikte plek om te spelen met perspectieven. Onze groep heeft veel lol gehad in het maken van grappige fotos, hieronder zijn er een paar te zien. Er is ook een heel leuk en grappig filmpje gemaakt, maar dat zal moeten wachten tot thuis! 

Na een geslaagde 3 daagse tour kwamen we aan in Uyuni. Samen met de Franse mannen boekte we meteen een nachtbus richting Sucre. ‘S avonds nog even met Lorenz en Larissa gegeten. Zij hadden al een hostel geboekt in Uyuni en zouden de dag erna richting Sucre komen.

Nachtbussen zijn gewoon niet ons favoriet, maar om 4.30 kwamen we veilig aan in Sucre. De Franse bleken hetzelfde hostel geboekt te hebben, dus samen een taxi kunnen nemen. Na wat uurtjes slapen op de bank van het hostel (Sanne), maar eens de stad in gegaan. Het weekend bleek in het teken van de Oscar Crespo Rally te staan. Dit was een autorally die veel bekijks trok, waardoor de binnenstad dan ook helemaal dicht zat. Gezellige sfeer in de stad en Joost blij dat hij in ieder geval nog iets van race kon zien (zei het geen Formule 1). 

Zondag was het helaas al tijd om gedag te zeggen tegen Eric en Alex! Zij hadden een strak tijdsschema en moesten dus weer door. Die avond kwamen Lorenz en Larissa echter weer aan en hebben we daar gezellig (vieze zoete) wijn mee gedronken en bijgekletst. Maandag nog wat highlights van Sucre bekeken en ‘s avonds wederom met onze duitse vrienden gegeten en gechilled! 

Afgelopen dinsdag zijn we van Sucre naar Cochabamba gevlogen. Na al die nachtbussen waren we er even helemaal klaar mee en voor 15 euro meer zaten we slechts 25 min in het vliegtuig ipv 9 uur in de nachtbus. Goede keuze! 

Om het blog niet veel langer te maken zullen we snel door onze tijd in Cochabamba gaan. Niet moeilijk, want Sanne heeft helaas de halve tijd ziek in bed gelegen, waardoor we niet veel hebben kunnen doen. Helaas is de (voedsel)hygiëne hier toch anders dan in Nederland dus is het niet gek dat je een keer goed ziek wordt. 

Cochabamba was een chaotische stad, maar wel een hele leuke. Overal op straat verkopen ze eten, wat maakt dat veel mensen buiten leven. Vooral de popcornvrouwtjes en papayavrouwtjes waren favoriet. We zijn verder nog naar de grootste openluchtmarkt van Zuid Amerika geweest en het Palacio Portales, het huis van een mijnbaas die rijk is geworden in de tinindustrie. Destijds in 1945 een van de 5 rijkste mannen van de wereld. Tot slot nog naar het Christusbeeld op de heuvel gelopen voor een mooi uitzicht over de stad. Het beeld zelf was groter dan die in Rio en stad hoog boven de stad uit. 

Eergisteren zijn we met de bus naar La Paz gegaan. Dit bewaren we voor het volgende blog!

Groetjes, 

Joost en Sanne